Duży sztylet o rozbudowanej rękojeści, siłą rzeczy używany zwykle w lewej ręce, czemu zawdzięcza swoja polską czy francuską nazwę. Broń popularna w Europie zachodniej w XVI i XVII wieku jako wsparcie miecza, lub rapiera, w szermierce kolnej. Przybierał rozmaite formy, często niewiele różniące się od zwykłego puginału mieczowego. Cechą charakterystyczną był pojawiający się niekiedy rozbudowany kabłąk lub obłęk równoległy płazów broni, chroniący wierch dłoni.
Rękojeść wykonana z rzeźbionych jesionowych deszczułek krytych wysokogatunkową, roślinnie garbowaną skórą. Doskonały efekt wizualny zawdzięcza naturalnemu barwieniu i starannym wykończeniom. Pochwa z dwóch cienkich jesionowych deszczułek jest bardzo starannie spasowana ze sztyletem. Dzięki temu broń nawet w pochwie cieszy oko swoim smukłym kształtem. Kryta skórą w tym samym kolorze i gatunku co trzon rękojeści, tworzy z puginałem integralną całość. Zarówno pochwa jak i sam sztylet przemyślane tak, aby stylistycznie i kolorystycznie tworzyły udany komplet z oferowanym przez nas rapierem.
