Rapier, typowo zachodnioeuropejska broń. Wykształcił się w epoce renesansu, na skutek rozwoju szermierki typowo kolnej, a jego nazwa znaczyła pierwotnie “miecz do stroju”, czyli niejako do noszenia na co dzień. Okres jego popularności przypada na XVI-XVII wiek. Blisko z nim spokrewniony jest właśnie tzw seitesword, w zależności od regionu zwany również spada da lato lub seitenshwert. To bezpośredni następca średniowiecznego miecza, dostosowany do wymagań nowożytnego pola walki. Wraz z rozwojem broni palnej i ewolucją opancerzenia, z pól bitew zaczęły znikać tarcze. Miecze więc musiały przejąć funkcje obronne i coraz częściej służyły do odpierania ciosów przeciwnika. W związku z tym w konstrukcji rękojeści pojawiają się kabłąki i obłęki chroniące dłoń, siłą rzeczy coraz bardziej narażoną na przypadkowe obrażenia.
Z broni tej wywodzi się rapier (z rapiera wywodzi się rapier?), choć nigdy jej nie wyparł z użycia a różnice między nimi są często płynne i trudne do zdefiniowania. W przeciągu XVIII stulecia obie te bronie ustąpiły na polach bitew miejsca szablom i pałaszom, a szpadzie w pojedynkach
