Krieger Sztylet Tarczkowy, „Richter”

Właściwie to jest to tzw. sztylet tarczkowy. Typ sztyletu powszechnie kojarzony z rycerstwem, choć używany oczywiście nie tylko przez ten stan społeczny. Znane są legend mówiące, że to właśnie tym narzędziem dobijano rycerzy rannych, lub tych jeńców, po których nie można było się spodziewać wysokiego okupu. Być może wynika to z faktu, że to właśnie taki puginał wielu rycerzy i żołnierzy nosiło za pasem. Konstrukcja tych sztyletów wybitnie wskazuje na przeznaczenie do użycia w bardzo bliskim dystansie. Jelec i głowica w formie płaskich dysków zapewniają bardzo pewne podparcie dla ręki i relatywnie dobrą jej ochronę przy jednoczesnej możliwości bardzo szybkiego dobywania broni. Kształt rekojeści sprawia, że sztylet nigdy nie będzie płasko przylegał do ciała, co dodatkowo ułatwia szybkie dobycie, nawet podczas gwałtownej walki w zwarciu.


Prezentowany egzemplarz jest wzorowany na XV-wiecznych puginałach z pogranicza Niemiec i Włoch. Ostrze jednosieczne, dla zwiększenia możliwości tnących. Rękojeść sztyletu z polerowanego drewna jesionowego. Jelec przekładany egzotycznym drewnem a głowica ozdobiona pieczołowicie wypiłowaną żelazną rozetą, pokrytą na gorąco cienką warstwą brązu. Pochwa wykonana w podobny sposób jak miecze zespołu Krieger - dwie jesionowe deseczki pokryte cienką juchtową skórą, barwioną i wykańczaną ręcznie. Delikatność skóry ogranicza możliwość wykonania głębokich tłoczeń, ale pozwala zachować broni smukły, elegancki, gotycki kształt.